Toen ik studeerde, dacht ik altijd, 'later, dan heb ik echt veel geld'. Nu klinkt het als of ik heel oud ben, wat best meevalt. Ik ben 24 en werk sinds twee maanden, ik doe een traineeship ergens. Echt met een prima start salaris, ik geloof rondom modaal (ik was zo triest om dat uit te rekenen, guilty as charged). En ik heb uberhaupt een baan in deze tijd, dus ik moet eigenlijk kappen met zeiken.
Kijk als je gaat werken, dan wil je ook in een een mooi gaaf yuppen huis wonen met vriendinnen. Dus verkasten we met zijn viertjes naar Amsterdam. Het is een heerlijk huis hoor en natuurlijk in het gave, snelle Amsterdam. Dat heeft een prijs.
Kijk voordat je gaat werken, moet je wel even op reis en de wereld zien enzo. Dus ging ik drie maanden naar Azie. Hier kom ik vast een andere keer op terug want de herinneringen aan deze fantastische reis alleen al toveren een glimlach op mijn gezicht. Maarja, zo'n reis heeft ook een prijs.
Kijk als je zelfstandig bent, dan mag je je eigen boontjes doppen. Mijn lieve moeder en vader waren zo royaal om mijn verzekeringen te bekostigen tijdens mijn studententijd. Maar nu ik op eigen benen sta is het de beurt aan mij om daar voor te betalen. En terecht. Wist ik veel dat je eerst zelf 350 euro aan eigen risico moest ophoesten. Erg ongezellige uitgave.
Kijk en als je werkt dan denk je dat je rijk bent. Dus dan ga je uit eten en neem je al je vrienden uit eten om met ze te vieren dat je een baan hebt.
Kijk en als je werkt dat wil je ook serieus genomen worden en een goede garderobe aanschaffen. Mijn backpack pak, een lelijke harembroek met een goor veel te groot T-shirt, dat kan niet meer. Mijn afgetrapte Vans of snelle Nike Airmaxjes kunnen ook beter in de kast blijven staan.
Kijk dus als je werkt, ben je helemaal niet rijk. Maar wel 40 uur in de week van de baas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten